“Ludzie spoglądając u kresu swych dni wstecz stwierdzają zazwyczaj, że całe ich życie upłynęło pod znakiem ad inierini, i ze zdziwieniem widzą, iż to, co na ich oczach przechodziło tak nie docenione i mdłe, stanowiło właśnie ich życice - było tym właśnie, w czego oczekiwaniu żyli. I tak z reguły przebiega ludzkie życice - człowiek, mamiony nadzieją, pląsa wprost w objęcia śmierci.”